گو

به وب سایت اضافه کنید فراداده

بازی‌های دیگر

بازی گُو

گو (بازی)

بازی گو یکی از قدیمی‌ترین و گسترده‌ترین بازی‌های جهان است. سیستم بازی ممکن است پیچیده به نظر برسد، اما با تجربه متوجه می‌شویم که گو یک هنر است. به دلیل نبود عنصر شانس، برنامه‌های کامپیوتری برای مدت طولانی قادر به شکست دادن استادان گو نبودند. از آنجا که ماشین‌ها نمی‌توانند به صورت خلاقانه فکر کنند، گو همچنان به عنوان اثبات برتری هوش انسانی نسبت به هوش مصنوعی باقی مانده است.

تاریخچه بازی

برآوردها نشان می‌دهند که قدمت بازی گو به سه هزار سال می‌رسد. این بازی در چین پدید آمد و بر اساس افسانه‌ها، یکی از درباریان امپراتور آن را اختراع کرده است. تا قرن هفتم، این بازی در ژاپن شناخته شده بود، اما اوج محبوبیت آن در آسیا تنها ۸۰۰ سال بعد به وقوع پیوست.

گو تنها در اوایل قرن گذشته به اروپا و آمریکای شمالی راه یافت. این بازی استراتژیک افرادی را که آماده چالش‌های فکری بودند، مجذوب خود کرد. از نظر تعداد بازیکنان و سطح مهارت، آسیایی‌ها همچنان پیشرو هستند. اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها فدراسیون‌هایی تشکیل داده‌اند، تجربه کسب می‌کنند و شاید روزی بتوانند در مسابقات به طور شایسته رقابت کنند.

در ابتدای قرن بیست و یکم، ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان هنر بازی گو را آموخته بودند، که ۸۰٪ از آن‌ها در شرق آسیا زندگی می‌کنند. در ایالات متحده، ۱۲۷ هزار نفر، در روسیه ۸۰ هزار نفر، و در آلمان، بریتانیا، هلند و سایر کشورهای اروپایی بین ۲۰ تا ۴۵ هزار بازیکن در هر کشور وجود دارد.

مسابقات گو به طور منظم در سراسر جهان برگزار می‌شوند. در سال ۲۰۰۴، قهرمان این بازی چو او (張栩)، یک بازیکن تایوانی که برای ژاپن بازی می‌کرد، شد و بیش از یک میلیون دلار جایزه نقدی کسب کرد.

حقایق جالب

  • حتی یک کودک پنج‌ساله می‌تواند قوانین بازی گو را بیاموزد. با این حال، پیچیدگی بازی به حدی است که حتی برنامه‌های کامپیوتری نیز نمی‌توانند بهترین بازیکنان را شکست دهند.
  • برخلاف شطرنج که نیمکره چپ مغز را فعال می‌کند، گو هر دو نیمکره را درگیر می‌کند.
  • یک مسابقه بزرگ گو در شهر اوئیتا (ژاپن) برگزار شد. در صفحه‌ای به ابعاد ۴۰×۴۰ متر، بازیکنان سنگ‌هایی با قطر تقریباً دو متر و وزن یک کیلوگرم را جابه‌جا کردند.
  • در قرن شانزدهم، امپراتور ژاپن فرمانی صادر کرد که همه مقامات دولتی باید بازی گو را یاد بگیرند. امروزه این هنر در مدارس بازرگانی سراسر جهان آموزش داده می‌شود.
  • تنها در سال ۲۰۱۶، برنامه کامپیوتری AlphaGo برای اولین بار موفق شد قهرمان جهان لی سدول (이세돌) را شکست دهد.
  • قهرمان چندباره شطرنج جهان، امانوئل لاسکر، گو را ابزاری برای توسعه استراتژی و تاکتیک می‌دانست. او که از پیروزی خود مطمئن بود، خواست تا با یک بازیکن معمولی ژاپنی بازی کند. اما حتی با برتری زیاد هم نتوانست پیروز شود. او اذعان کرد که این بازی دارای ظرافت‌های بسیاری است. بعدها، یک کتاب آموزشی برای مبتدیان نوشت.

در چین، کره و ژاپن، مهارت بازی گو یک ضرورت برای کسانی است که می‌خواهند در حرفه خود موفق شوند. در طول بازی، حریفان یاد می‌گیرند که بهتر افکار یکدیگر را درک کنند، سطح هوشی یکدیگر را ارزیابی کنند و توانایی کنترل احساسات خود را بسنجند. چرا از خرد شرق بهره نبرید و این بازی باستانی را یاد نگیرید؟!

شیوه بازی گُو

شیوه بازی گُو

بازی گو با سنگ‌های سیاه و سفید دوطرفه محدب بر روی صفحه‌ای شطرنجی انجام می‌شود. در ابتدای بازی، یکی از بازیکنان ۱۸۱ سنگ سیاه و دیگری ۱۸۰ سنگ سفید دارد. محل تقاطع خطوط صفحه با تعداد کل سنگ‌ها مطابقت دارد – در مجموع ۳۶۱ نقطه. نقاط تقاطع مشخص‌شده "هوشی" نامیده می‌شوند.

قوانین بازی

بازیکن دارای سنگ‌های سیاه اولین حرکت را انجام می‌دهد و سنگی را در یکی از نقاط تقاطع خطوط قرار می‌دهد. معمولاً هر دو بازیکن اولین سنگ‌های خود را نزدیک به یک نقطه هوشی قرار می‌دهند، اما هر نقطه خالی دیگری نیز قابل انتخاب است. بازیکنان به نوبت سنگ‌های خود را قرار می‌دهند. سنگ‌ها پس از قرارگیری قابل جابجایی نیستند، اما در صورت محاصره توسط حریف، حذف می‌شوند. هدف بازی کنترل بیشترین مقدار ممکن از فضای صفحه است. سنگ‌های حریف که کاملاً محاصره شده‌اند، از صفحه برداشته می‌شوند.

هر سنگ باید حداقل یک نقطه آزاد در کنار خود داشته باشد (به‌صورت افقی یا عمودی). اگر یک یا چند سنگ به‌طور کامل توسط حریف احاطه شده باشند و هیچ نقطه آزادی نداشته باشند (دامه)، آن‌ها اسیر محسوب شده و از صفحه حذف می‌شوند. اگر از نظر استراتژیک سودمند باشد، بازیکن می‌تواند نوبت خود را رد کند. در طول بازی، یک موقعیت نمی‌تواند تکرار شود – باید حرکت دیگری انجام شود.

بازی زمانی پایان می‌یابد که هر دو بازیکن پشت سر هم نوبت خود را رد کنند. این معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که دیگر حرکت مفیدی روی صفحه باقی نمانده باشد. بازیکن می‌تواند هر زمان که بخواهد تسلیم شود. برنده بازیکنی است که بخش بزرگ‌تری از صفحه را کنترل کند و بیشترین سنگ‌های حریف را بگیرد.

نکات بازی

  • سنگ‌های خود را طوری قرار دهید که بیشترین فضای ممکن را پوشش دهند و ارتباط قوی با یکدیگر داشته باشند.
  • یک چیدمان بیش‌ازحد پراکنده یا متراکم نامطلوب است. اگر بیش‌ازحد پراکنده باشد، حریف می‌تواند وارد قلمرو شما شود. اگر بیش‌ازحد متراکم باشد، ممکن است حرکات خود را به‌طور مؤثر استفاده نکنید.
  • پیروزی بر اساس گروه‌هایی از سنگ‌ها تعیین می‌شود که نقاط آزاد یا "چشم" دارند. استراتژی گو بر ایجاد گروه‌های زنده و از بین بردن گروه‌های حریف متمرکز است.
  • در ابتدای بازی، کنترل گوشه‌های صفحه را در دست بگیرید، سپس به‌آرامی تأثیر خود را به لبه‌ها گسترش دهید و در نهایت به مرکز بروید. در اواسط بازی، صفحه از قبل تقسیم شده است، بنابراین باید از مناطق خود دفاع کرده و ساختارهای حریف را تضعیف کنید. در پایان بازی، شمارش دقیق امتیازات و ارزیابی ارزش هر حرکت بسیار مهم است.
  • سنگ‌هایی که خیلی نزدیک به لبه صفحه قرار می‌گیرند، کنترل کمی بر منطقه دارند، در حالی که سنگ‌هایی که خیلی نزدیک به مرکز هستند، می‌توانند به حریف اجازه نفوذ دهند.

گو یکی از چهار بازی فکری اصلی در جهان است. این بازی یک تمرین عالی برای ذهن است که تفکر بصری و انتزاعی، همراه با مهارت‌های تاکتیکی و استراتژیک را توسعه می‌دهد. با یادگیری این بازی باستانی که امپراتوران چینی آن را بازی می‌کردند، هوش و شهود خود را ترکیب خواهید کرد. به جامعه بازیکنان گو بپیوندید، جایی که ذهن‌های بزرگی مانند آلبرت اینشتین، بیل گیتس و بسیاری از متفکران برجسته دیگر در آن حضور دارند.