بازی گُو

بازی گو یکی از قدیمیترین و گستردهترین بازیهای جهان است. سیستم بازی ممکن است پیچیده به نظر برسد، اما با تجربه متوجه میشویم که گو یک هنر است. به دلیل نبود عنصر شانس، برنامههای کامپیوتری برای مدت طولانی قادر به شکست دادن استادان گو نبودند. از آنجا که ماشینها نمیتوانند به صورت خلاقانه فکر کنند، گو همچنان به عنوان اثبات برتری هوش انسانی نسبت به هوش مصنوعی باقی مانده است.
تاریخچه بازی
برآوردها نشان میدهند که قدمت بازی گو به سه هزار سال میرسد. این بازی در چین پدید آمد و بر اساس افسانهها، یکی از درباریان امپراتور آن را اختراع کرده است. تا قرن هفتم، این بازی در ژاپن شناخته شده بود، اما اوج محبوبیت آن در آسیا تنها ۸۰۰ سال بعد به وقوع پیوست.
گو تنها در اوایل قرن گذشته به اروپا و آمریکای شمالی راه یافت. این بازی استراتژیک افرادی را که آماده چالشهای فکری بودند، مجذوب خود کرد. از نظر تعداد بازیکنان و سطح مهارت، آسیاییها همچنان پیشرو هستند. اروپاییها و آمریکاییها فدراسیونهایی تشکیل دادهاند، تجربه کسب میکنند و شاید روزی بتوانند در مسابقات به طور شایسته رقابت کنند.
در ابتدای قرن بیست و یکم، ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان هنر بازی گو را آموخته بودند، که ۸۰٪ از آنها در شرق آسیا زندگی میکنند. در ایالات متحده، ۱۲۷ هزار نفر، در روسیه ۸۰ هزار نفر، و در آلمان، بریتانیا، هلند و سایر کشورهای اروپایی بین ۲۰ تا ۴۵ هزار بازیکن در هر کشور وجود دارد.
مسابقات گو به طور منظم در سراسر جهان برگزار میشوند. در سال ۲۰۰۴، قهرمان این بازی چو او (張栩)، یک بازیکن تایوانی که برای ژاپن بازی میکرد، شد و بیش از یک میلیون دلار جایزه نقدی کسب کرد.
حقایق جالب
- حتی یک کودک پنجساله میتواند قوانین بازی گو را بیاموزد. با این حال، پیچیدگی بازی به حدی است که حتی برنامههای کامپیوتری نیز نمیتوانند بهترین بازیکنان را شکست دهند.
- برخلاف شطرنج که نیمکره چپ مغز را فعال میکند، گو هر دو نیمکره را درگیر میکند.
- یک مسابقه بزرگ گو در شهر اوئیتا (ژاپن) برگزار شد. در صفحهای به ابعاد ۴۰×۴۰ متر، بازیکنان سنگهایی با قطر تقریباً دو متر و وزن یک کیلوگرم را جابهجا کردند.
- در قرن شانزدهم، امپراتور ژاپن فرمانی صادر کرد که همه مقامات دولتی باید بازی گو را یاد بگیرند. امروزه این هنر در مدارس بازرگانی سراسر جهان آموزش داده میشود.
- تنها در سال ۲۰۱۶، برنامه کامپیوتری AlphaGo برای اولین بار موفق شد قهرمان جهان لی سدول (이세돌) را شکست دهد.
- قهرمان چندباره شطرنج جهان، امانوئل لاسکر، گو را ابزاری برای توسعه استراتژی و تاکتیک میدانست. او که از پیروزی خود مطمئن بود، خواست تا با یک بازیکن معمولی ژاپنی بازی کند. اما حتی با برتری زیاد هم نتوانست پیروز شود. او اذعان کرد که این بازی دارای ظرافتهای بسیاری است. بعدها، یک کتاب آموزشی برای مبتدیان نوشت.
در چین، کره و ژاپن، مهارت بازی گو یک ضرورت برای کسانی است که میخواهند در حرفه خود موفق شوند. در طول بازی، حریفان یاد میگیرند که بهتر افکار یکدیگر را درک کنند، سطح هوشی یکدیگر را ارزیابی کنند و توانایی کنترل احساسات خود را بسنجند. چرا از خرد شرق بهره نبرید و این بازی باستانی را یاد نگیرید؟!