بازی برو (Go, Weiqi, Igo, Baduk) قدیمی ترین و یکی از گسترده ترین بازی های جهان است. سیستم بازی گیج کننده به نظر می رسد، اما با تجربه می توان فهمید که رفتن یک هنر است. در غیاب عنصر تصادفی، برنامه های کامپیوتری برای مدت طولانی قادر به شکست دادن استادان Go نیستند. ماشین نمیداند چگونه خلاقانه فکر کند، بنابراین Go گواه برتری هوش انسانی بر هوش مصنوعی است.
تاریخچه بازی
بر اساس تخمین های تقریبی، سن رفتن تا سه هزار سال است. این بازی در چین ظاهر شد، طبق افسانه، این بازی توسط یکی از درباریان امپراتور اختراع شد. در قرن هفتم، این بازی قبلاً در ژاپن شناخته شده بود، اما اوج محبوبیت در آسیا 800 سال بعد آغاز شد.
تنها در آغاز قرن گذشته به اروپا و آمریکای شمالی نفوذ کرد. بازی استراتژیک کسانی را که آماده رقابت فکری هستند مجذوب خود کرده است. آسیایی ها همچنان از نظر تعداد بازیکن و سطح مهارت پیشتاز هستند. اروپایی ها و آمریکایی ها فدراسیون هایی تشکیل داده اند، در حال کسب تجربه هستند و روزی می توانند با عزت در مسابقات شرکت کنند.
در آغاز قرن بیست و یکم، هنر رفتن توسط 50 میلیون نفر در این سیاره درک شد، اگرچه 80٪ از آنها در شرق آسیا زندگی می کنند. 127 هزار نفر در ایالات متحده آمریکا، 80 هزار نفر در روسیه، در آلمان، بریتانیا، هلند و سایر کشورهای اروپایی بازی می کنند، هر کدام از 20 تا 45 هزار بازیکن.
مسابقات Go به طور مرتب در جهان برگزار می شود، در سال 2004 تایوانی (رقابت برای ژاپن) چو یو (張栩) قهرمان شد که بیش از یک میلیون دلار جایزه دریافت کرد.
حقایق جالب
- حتی یک کودک پنج ساله نیز می تواند قوانین حرکت را یاد بگیرد. با این حال، پیچیدگی بازی به حدی است که حتی برنامه های کامپیوتری نیز نمی توانند بهترین بازیکنان را شکست دهند.
- برخلاف شطرنج که نیمکره چپ مغز را فعال می کند، go شامل هر دو نیمکره می شود.
- مسابقات غول پیکر گو در شهر اویتا (ژاپن) برگزار شد. در زمینی به ابعاد 40 × 40 متر، بازیکنان سنگ هایی به قطر تقریباً دو متر بر کیلوگرم جابجا می کردند.
- به دستور امپراتور ژاپن در قرن شانزدهم، تمام مقامات دولتی موظف شدند که بازی گو را یاد بگیرند. در حال حاضر این هنر یکی از موضوعاتی است که در مدارس کسب و کار در سراسر جهان وجود دارد.
- تنها در سال 2016 بود که برنامه کامپیوتری AlphaGo برای اولین بار قهرمان جهان لی سدول (이세돌) را شکست داد.
- قهرمان چندگانه شطرنج جهان، امانوئل لاسکر، Go را به عنوان ابزاری برای توسعه استراتژی و تاکتیک ارزیابی کرد. استاد بزرگ که از پیروزی خود مطمئن بود، می خواست با یک بازیکن متوسط ژاپنی بازی کند. حتی یک نقص جدی هم به پیروزی لاسکر کمک نکرد. این شطرنج باز اعتراف کرد که ظرافت های زیادی در بازی وجود دارد. بعدها یک آغازگر نوشت.
توانایی بازی Go در چین، کره و ژاپن برای افرادی که به دنبال شغل هستند ضروری است. در طول بازی، حریفان شروع به درک بهتر رشته فکری یکدیگر می کنند، می توانند سطح فکری و توانایی کنترل احساسات را ارزیابی کنند. چرا با تسلط بر بازی باستانی از حکمت شرقی استفاده نمی کنید؟!